billarda

Xogos tradicionais

As XXXII Olimpíadas, terán lugar do 23 de xullo ao 8 de agosto de 2021 no Xapón. Mais, que lonxe quedan esas terras nipoas!!! pero nós imos participar, se vos presta, grazas aos xogos tradicionais.

As diferentes culturas deron orixe a unha gran variedade de xogos e deportes tradicionais que representan a riqueza cultural dun pobo. Daquela promover a práctica destes constitúe unha tarefa importante. Estes entretementos contribúen ao entendemento entre os diferentes grupos culturais e sociais. Teñen unha vantaxe importante, non requiren instalacións, nin equipamento custoso, de aí que sexa ben achegar o xogo e o deporte a todo o mundo, mesmo a aqueles de escasos recursos.

Por todo isto, imos darlles un repaso a algúns, que coñecemos abondo, para divertirnos este verán e brincar un chisco.

mariola | birlos | agocho | chapas | as lombas | billarda | chave | petanca | pilla

Un dos xogos tradicionais galegos máis populares da nenez é a billarda. Dise que, ademais de moi recoñecido, é antigo, dado que xa se menciona nas Cantigas de Santa María do rei Afonso X, é dicir, no século XIII. Pero tamén é internacional, porque podemos atopalo, máis alá do territorio galego, en Cataluña —el bòlit—, en Italia —la lippa—, en Gran Bretaña —tip-cat—, en Eslovenia —pandolo— e nalgúns países de Asia —pati-kubra ou gillidanda—.

Para nós é coñecida como billarda en gran parte da Galicia central, e a orixe do termo remite ao francés billard. En cambio, para as persoas do centro e do sur da provincia da Coruña e do norte da de Pontevedra a mesma diversión chámase estornela, da que se aventura que procede du derivado do latín sturnu (‘estorniño’), quizais polo parecido coa imaxe do paxaro voando cando sae a peza arrebolada. Noutros puntos esparexidos do territorio recoñécese como pinche, cachiza ou pateiro.

O xogo era unha actividade dos días de bo tempo, cando os rapaces e rapazas xogaban á saída da escola, ou para as tardes infindas do verán. Como no caso doutros xogos, non precisaba duns obxectos custosos para iniciar a partida: abondaba con facerse con dous paus e un campo de xogo calquera onde marcar as porterías. Un dos paus, o máis longo —de 50 centímetros, e dun ancho de dous ou tres— tiña que facerse cunha madeira dura e resistente e denomínase palán. O outro, do mesmo ancho, pero moito máis pequeno, debía medir uns quince ou vinte centímetros cos extremos afiados; este é o que lle dá nome ao xogo e chámase billarda ou estornela.

O xogo, para o que hai que formar dous equipos que compiten entre eles, consiste en golpear a billarda nun extremo, levantala do chan e batela co palán para lanzala moi lonxe, e así obter os máis puntos posibles.

A recuperación actual deste xogo tradicional representa todo un éxito. Primeiro organizouse unha Liga Nacional de Billarda, na que acabou habendo tres conferencias e na que se compite por todo o territorio galego. Asemade a Secretaría Xeral para o Deporte organiza un programa de xogos deportivos (Xogade) onde se reserva un espazo para os xogos populares, entre os que estaba a billarda. Hoxe, e desde xullo de 2020 —no DOG número 133—, esta actividade é recoñecida como modalidade deportiva. Valorouse que a práctica da estornela é transmisora de valores propios dos xogos en equipo; ademais, reforza unha xestión sa e sostible do medio natural e fortalece unha tradición galega que é común, e nos une, a sitios moi dispares do globo.

Palabras traballadas

Todos os termos que traballamos, fóra das Palabras do día, ordenados alfabeticamente.

Ver

Palabras do día

Unha palabra cada día dos 365 do ano, ordenadas alfabeticamente ou por data.

Ir