Sororidade é un pacto entre mulleres para diminuír a fenda entre a súa posición social e a dos homes. Este concepto pode desprenderse dos textos dos especialistas do ámbito, en que a sororidade aparece definida como “pacto estratéxico de xénero”, “alianza entre mulleres” ou “dimensión ética, política e práctica do feminismo contemporáneo”. O seu hábitat natural son os escritos de enfoque feminista, especialmente desde finais dos sesenta ata o comezo dos oitenta, cando xorde esta acepción específica e comeza a se facer popular. Hoxe, é habitual nos foros de debate, nas redes sociais, nas publicacións violetas e no discurso de activistas como a antropóloga mexicana Marcela Lagarde, unha das súas maiores difusoras.

Lagarde, en La política de las mujeres (1979) falaba de sororidade como dunha “experiencia das mulleres”, que conduce á busca de relacións positivas e alianzas existenciais e políticas, para contribuír con accións específicas á eliminación social da opresión e conquistar o empoderamento xenérico e vital de todas. Na nosa lingua é común atopar a palabra no discurso de María Xosé Queizán ou Carmen Blanco, da actriz e política Isabel Risco e tamén no da tristemente falecida Begoña Caamaño, quen entendía que “a sororidade é unha arma de defensa e de apoderamento que só pode facernos máis fortes e máis libres”.

“A sororidade é unha arma de defensa e de apoderamento que só pode facernos máis fortes e máis libres”

-Begoña Caamaño-

Sororidade é unha palabra con equivalentes nas linguas románicas próximas; en italiano, emprégase sororitá, para o francés sororité, unha forma que está documentada por primeira vez no século XVI, co significado de ‘irmandade de mulleres’. Na base de todas as evolucións romances, atópase a forma medieval latina sororitas, sororitatis, cun sentido semellante, derivada do substantivo soror, sororis ‘irmá’, adoptando o mesmo modelo ca fraternitas, fraternitatis, desde onde se chega a fraternidade (“relación de amizade e solidariedade existente entre irmáns ou entre persoas cando se senten coma irmáns”). En inglés, o equivalente sorority está estendido no contexto universitario, referido ás irmandades de estudantes, ben que aparece cada vez con máis frecuencia noutros ámbitos. Co valor específico que adquire para o relato feminista, empregouse asemade o termo sisterhood, acuñado pola escritora e activista norteamericana Kate Millet.

Desde as primeiras estruturas sociais, existiu un vínculo especial entre as mulleres, nacido dun espazo de experiencias compartidas, onde se intercambian coñecementos sobre a crianza, a sexualidade, a organización da vida doméstica e da facenda etc. O específico da sororidade radica en que parte dunha iniciativa concreta para recoñecerse e defenderse unhas a outras da opresión. Enténdese plenamente dentro dunha visión non androcéntrica e en relación coa proposta dunha nova dimensión para as relacións humanas, non baseada en padróns historicamente asociados coa idea do masculino, como a competitividade, a agresividade etc.