Nivel máis baixo que acada a marea
Etimoloxía
Palabra formada por “baixa” que remite ao verbo “baixar” que procede do latín vulgar *bassiare e este de bassu ‘baixo’ e “mar” do latín mare, o conxunto indicaba ‘mar baixo’.
Exemplos *
“Eu tamén gocei moito das postas de sol, a mollar os pés na baixamar. Hai unha luz moi fermosa nestas praias, todo tinxido de cor laranxa... _a muller quedou en silencio, co mirar perdido en deus sabe que recordos durante dous ou tres longos segundos.” (Pedro Feijoo: Os fillos do mar, 2012)
“Na baixamar emerxían escenarios submarinos de pedras, limo, illas efémeras e aves diferentes; e un mar en retirada, fronte á multiplicación de ríos e o seu labiríntico discorrer de augas apresuradas; e a eclosión minuciosa de homes e mulleres angazando naqueles fondos fuxitivos.” (Ánxel Vázquez de la Cruz: Luz de tebra / A base de submarinos, 2010)
* As citas da Palabra do Día respectan as escollas ortográficas e morfolóxicas da edición referida. Os exemplos fan referencia só a unha das posibles acepcións da palabra documentada.
