Porco que se ceba para sacrificar, en particular o que se ceba para unha segunda matanza
Etimoloxía
Vocábulo que se crea mediante un sufixo aumentativo que toma como base o verbo “cebar” que procede do latín cibare que significa ‘alimentar’ ou ‘nutrir’.
Exemplos *
“Á hora de poñerse na cociña, non é o mesmo un cebón lugués ca unha vaca vella sen patria.” (Xosé Cermeño: Ciencia de facer as camas, 1994)
“En Galicia, a crise finisecular supuxo a perda das exportacións de cebóns ó mercado inglés, ó cal abastecían dende a década dos 40 do século XIX.” (Diego Conde Gómez: Os animais domésticos na historia de Galicia, 2008)
* As citas da Palabra do Día respectan as escollas ortográficas e morfolóxicas da edición referida. Os exemplos fan referencia só a unha das posibles acepcións da palabra documentada.