ocorrente

Persoa, dito oportuno, gracioso, enxeños

Etimoloxía

Vocábulo que bebe no verbo “ocorrer” que procede do latín occurrĕre ‘saír ao encontro’.

Exemplos *

“O duro momento acababa nunha festa porque, "Cambados", sempre tiña frases ocorrentes e anécdotas coas que se rían do mundo ambos os dous.” (Julio Santos Pena: Ons no meu corazón. Vivencias de tres anos da miña vida como mestre na Illa, 2018)

“Sempre cunha palabra amable na boca! Sempre cun sorriso co que alegrarche o día! Sempre atenta, ocorrente, cariñosa!” (Antía Yáñez: Senlleiras, 2018)

* As citas da Palabra do Día respectan as escollas ortográficas e morfolóxicas da edición referida. Os exemplos fan referencia só a unha das posibles acepcións da palabra documentada.