
Un cabalo, o meu reino por un cabalo. Esta famosa súplica púxoa Shakespeare na boca do rei Ricardo III cando se ve derrotado entre os seus inimigos. Se ben a versión oficial sobre a batalla de Bosworth non indica que se perdese por falta dun cabalo en condicións, si pode servir para ilustrar a importancia que historicamente tivo este animal na arte da guerra e, xa que logo, na sorte de pobos e imperios.
Non é raro, daquela, que desde antigo se recollesen en tratados os coñecementos relativos ao coidado e enfermidades destes animais nin a extraordinaria difusión que tivo o realizado por Giordano Ruffo no século XIII, De medicina equorum, que coñeceu decontado versións nas distintas linguas romances, entre elas a nosa. Abonde con dicir que para o Rei Sabio, Afonso X, saber coidalos e curalos era inherente á condición de cabaleiro.
Sobre a tradución galega, realizada nas primeiras décadas do século XV, coñecida tradicionalmente como Tratado de alveitaria, volveu recentemente o investigador Gerardo Pérez Barcala para facer xustiza cun texto singular dentro da nosa prosa medieval e especialmente se falamos de literatura científica. Con tal motivo vai este Setestrelo relativo a diversas partes do corpo dos cabalos.