cotobelo

Nó ou vulto que forman as articulacións dos dedos ao se dobraren.

Etimoloxía

Considérase como máis probable que remita ao latín cubitalis –e ‘medida da altura dun cóbado’.

Exemplos *

“Conversas intranscendentes e lacónicas, breves coma bágoas illadas e senlleiras, quen sabe se coma eses golpes que os presos dan cos seus cotobelos nas paredes ...” (Alfredo Conde: A casa de Adara)

“As mans eran como as dun home, agás en que os dedos eran máis longos e grosos, cos cotobelos avultados coma nós e rematados en feras gadoupas.” (Xosé Miranda: Infancia e desventura de Lino Carrán)

* As citas da Palabra do Día respectan as escollas ortográficas e morfolóxicas da edición referida. Os exemplos fan referencia só a unha das posibles acepcións da palabra documentada.